Koszty uzyskania przychodu dla prokurenta? Najnowsze stanowisko Dyrektora KIS. 

Wniosek do KIS w sprawie KUP Prokurenta – czego dotyczył?

Wnioskodawca w stanie faktycznym wskazał, że jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w przedsiębiorstwie świadczącym usługi z zakresu rachunkowości oraz doradztwa podatkowego. Otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie wyższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Tym samym pełni również funkcję prokurenta samoistnego w tej samej spółce, z której otrzymuje comiesięczne stałe wynagrodzenie. Nie prowadzi jednak działalności gospodarczej.

Z tytułu pełnionej funkcji wykonuje czynności reprezentacyjne spółki, co wiąże się z ponoszeniem odpowiednich kosztów. Jak wskazano, do ponoszonych wydatków zaliczyć można koszty biletów kolejowych, koszty transportu miejskiego, koszty paliwa, koszty ubezpieczenia samochodu, koszty noclegu w przypadkach wyjazdów pozamiejskich, koszty wyżywienia w przypadku wyjazdów pozamiejskich, koszy ponoszone podczas spotkań z klientami/ potencjalnymi klientami takie jak koszty posiłków, napojów, cateringu. Dodatkowo ponosi on koszty szkoleń podwyższających kompetencje, koszty mobilnego połączenia internetowego, koszty sprzętu niezbędnego do pracy takiego jak artykuły do pisania, artykuły do pisania, artykuły papiernicze, niektóre artykuły biurowe, zakup biletów wstępu do teatru, muzeum, na imprezy kulturalne, sportowe wyłączenie w celu spotkań z klientami na obecnych wydarzeniach.

Wnioskodawca nie otrzymuje zwrotu wymienionych kosztów, nie dokumentuje ich również fakturami VAT. Płatności potwierdzone są wyciągami bankowymi oraz wpisywane są do osobistej ewidencji wydatków prowadzonej na własne potrzeby wnioskodawcy.

Wątpliwości wnioskodawcy skupiały się na możliwości zaliczenia ww. kosztów jako koszty uzyskania przychodu, możliwości zaliczenia całości poniesionych wydatków do KUP oraz odpowiedniego ich dokumentowania.

Stanowisko KIS dotyczące KUP prokurenta

Organ stwierdził przedstawiając swoje stanowisko, że wnioskodawca ma prawo zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na:

• Koszty biletów kolejowych,
• Koszty biletów transportu miejskiego,
• Koszty noclegu w przypadku wyjazdów pozamiejskich,
• Przejazd taksówką,
• Koszty szkoleń podwyższających kompetencje,
• Koszty sprzętu niezbędnego do pracy takiego jak: artykuły do pisania, artykuły papiernicze
• Koszty noclegu w hotelach i hostelach,
• Koszty ponoszone podczas spotkań z klientami, w tym okazjonalny zakup torby/ teczki na przechowywanie dokumentów potrzebnych podczas spotkań z klientami.

Organ uznał powyższy katalog za wydatki ściśle związane z realizacją zadań dotyczących funkcji prokurenta.

Nadto, stanowisko Dyrektora KIS wskazuje, że do KUP wnioskodawca zaliczyć może:

• Koszty paliwa,
• Koszty mobilnego połączenia internetowego,
• Opłaty operatora sieci telefonicznej,
• Parkingi
• Opłaty autostradowe,
• Opłaty za myjnię samochodową

w wysokości w jakiej ściśle łączą się ona ze sprawowaną funkcją prokurenta.

Koszty ubezpieczenia samochodu mogą zostać zaliczone do KUP z zachowaniem limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt 47 UPIT.

W kwestii właściwego udokumentowania wydatków organ stwierdził, że wystarczające będzie prowadzenie wyciągów bankowych z opisem transakcji wskazującym na cel wydatku np. spotkanie z klientem.

Organ wykluczył jednak z możliwości zaliczenia do KUP:

• Zakupu usług gastronomicznych,
• Kosztów posiłków czy napojów,
• Cateringu
• Zakupu biletów wstępu na wydarzenia kulturalne i sportowe
• Wydatków poniesionych na spotkania w biurze czy pokoju hotelowym
• Koszty noclegu – w części dot. konferencji i szkoleń
• koszty wyżywienia,
• wydatki na usługi fryzjerskie

Dyrektor KIS uzasadnił swoje stanowisko stwierdzając, że koszty reprezentacji odpowiadające za stworzenie korzystnej atmosfery spotkania, spełniają przesłankę ich wyłączenia z KUP w o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt. 23 UPIT. Ostatnie trzy pozycje z ww. listy wiążą się z wydatkami o charakterze osobistym.  

Stanowisko Dyrektora KIS przedstawia przychylne dla podatników stanowisko i uprawnia prokurentów do odpowiedniego odliczania kosztów od podstawy opodatkowania.